မလွတ်မြောက်ခြင်း မှတ်တမ်း (ဇူလိုင် ၂၄ ၊ ၂၀၂၄)

ဒီနေ့ ချစ်သူလေးရဲ့ မွေးနေ့ ။ မနက်စောစောစီးစီး စိတ်ကောက်နေသေးရဲ့ ။ ဒါပေမယ့် ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှု ကောင်းတာကြောင့် မနက်စာ စားနေရင်း Birthday Cake surprise အစီအစဥ်လေး အဆင်ပြေပြေ ပြီးသွားတယ်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မြန်မာ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့လဲ ရောက်နေတော့ သူတို့က Birthday Song လိုက်ဆိုပေးကြတယ်။ သူတို့ကို cake မကျွေးလိုက်ရတာတော့ စိတ်မကောင်းဘူး။ ဒါပေမယ့် မနက်စာစားရင်း ဆုံတဲ့ UK tourist စုံတွဲ ကိုတော့ ကျွေးဖြစ်လိုက်တယ်။ Happy Birthday , My Love မနေ့ တညတာ မနေ့ညနေပိုင်းက Mon Jam ဥယျာဥ်ကို ရောက်သွားခဲ့တယ်။ အစက လမ်းလျှောက်သွားဖို့ အားခဲထားတာ။ မလျှောက်ဖြစ်ခဲ့တာလဲ ကောင်းပါတယ်လေ။ ၁၂ မိနစ် လမ်းလျှောက်ခရီးက နဲနဲဝေးသလို တောင်တက် ၊ အဆင်းကလဲ တော်တော်မတ်တယ်။ အဲဒါနဲ့ Phu Morinn က Admin အစ်မ ကို မေးရင် အကူအညီတောင်းတော့ သူက Mon Jam ကို သွားဖို့ဆိုရင် ဟိုတယ်က အခမဲ့ လိုက်ပို့ပေးတယ် ပြောတော့ ပိုအဆင်ပြေသွားတယ်။ (ဘယ်လို အခက်အခဲဖြစ်ဖြစ် မြန်မာစကားနဲ့ ပြောလို့ ရနေတာက အတော် ကျေနပ်စရာကောင်းပါတယ်။ နောင်လဲ ထပ်လာဖြစ်ခဲ့ရင် ဒီမှာပဲ ဆက်တည်းဖြစ်မယ် ထင်တယ်။) မွေးနေ့ကိတ် တုန်းကလဲ အစ်မကို ကြို ဆက်သွယ်ပြီး ပြောပြထားတော့ သူပဲ အကုန် စီစဥ်ပေးတာ။ Mon Jam ရောက်တော့ ခရမ်းရောင်ပန်းခင်းကြီးတွေကတော့ အရမ်းလှတယ်။ ဒါပေမယ့် ရာသီချိန် မဟုတ်တော့ စတော်ဘယ်ရီစိုက်ခင်းလိုမျိုးတွေက ရိတ်သိမ်းစအနေအထားမျိုးဆိုတော့ ကွက်လပ်တွေ ဖြစ်နေတယ်။ ရှိသမျှ ပန်း အကုန်ပွင့်တဲ့ ရာသီအချိန်ခါမျိုးမှာဆိုရင်တော့ ပန်းတောကြီးထဲမှာ ရောက်နေသလိုမျိုး အတော်လှတဲ့ မြင်ကွင်း ဖြစ်လိမ့်မယ်။ Panorama View သဘာဝတရားကို ငွေကြေးဖြင့် ဝယ်ယူရခြင်း ဓါတ်ပုံ ရိုက်ဖို့ နေရာတွေ ပြင်ဆင်ပေးထားပြီး ဝင်ခွင့်အတွက် တစ်ယောက်ကို 40 bahts ယူတယ်။ မလှမ်းမကမ်း နောက်တစ်နေရာကိုလဲ အမှန်ဆိုရင် တံတားဆက်ပေးလိုက်ရင် ရပါလျက်နဲ့ တမင် ခြံစည်းရိုး ကာထားပြီး သီးခြား ဝင်ခွင့် ပိုက်ဆံ ထပ်ကောက်တယ်။

ချစ်ခြင်းတရားနဲ့ ပထမဆုံး လူချင်းဆုံတဲ့နေ့

တော်လှန်ရေးအကြောင်း မပါမယ့် တော်လှန်ရေးပန်းခြံရှေ့အနားက အချစ်အကြောင်းပါပဲ။ ဒီနေ့ ပထမဆုံး သူ(မ) နဲ့ အပြင်မှာ လူချင်းတွေ့ရတယ်။ ချစ်သူသက်တမ်း ၂ နှစ်ကျော် (၃ နှစ်နီးပါးလားမသိ) မှာ ပထမဆုံး တွေ့ရတာပဲ။ ၂၀၂၃ ကတော့ ကြည်နူးစရာတခုနဲ့ပဲ စဖွင့်ခဲ့ရသလို တညလုံး မအိပ်ထားပဲနဲ့လဲ တနေကုန် ဟိုသွားဒီသွားနဲ့ နေနိုင်ခဲ့တာ အံ့သြစရာပဲ။ သူ(မ) ကို စတွေ့လိုက်တဲ့အချိန်မှာ အရုပ်ကလေးတခုလိုပဲ ခံစားမိတယ်။ ရက်ပေါင်းများစွာ ဖန်သားပြင်ကနေတဆင့် မြင်ခဲ့၊ရင်းနှီးဖူးတဲ့ အရုပ်ကလေးတစ်ခုက အခု ကိုယ့်ရှေ့မှာ သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာသလိုပဲ။ သူ(မ) ဘာပဲ လုပ်လုပ် ၊ အထူးအဆန်းလို ဒီကနေ့မှ စသိတဲ့သူတစ်ယောက်ကို မြင်နေရသလို ခံစားရတယ်။ အရင် ကျောင်းမှာတုန်းက သိခဲ့ဖူးတယ်လို့တောင် မထင်မိတဲ့အထိပဲ။ ပြုံးတဲ့ ပုံစံတွေ ၊ စကားပြောတဲ့ပုံစံတွေကအစ မြင်ရကြားရတာ ပိုချိုလာတယ်။ သူ(မ) ရဲ့ အထိအတွေ့ ၊ ကိုယ်သင်းရနံ့တွေအားလုံးက အမြဲ အနားနားမှာ ရှိစေချင်နေတဲ့အထိပဲ။ အချစ်အကြောင်းတွေ စာအရှည်ကြီး မရေးဖြစ်တာ တော်တော်ကြာပါပီ။ အဓိကက ချစ်တယ် ဆိုတာ ဘာလဲ ဆိုတာမျိုးအထိ အရင်က မေးနေမိတာ။ အတိတ်မှာ ကြုံခဲ့ရတာတွေက အခုချက်ချင်းပဲ ကိုယ်ပဲ အဖြတ်ခံရတော့မလား၊ အခုချက်ချင်းပဲ စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးနဲ့ တခုခု လုပ်လိုက်မလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ်လောင်မြိုက်မှုတွေနဲ့ပဲ အဓိပ္ပါယ် ချဥ်းကပ်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ(မ) နဲ့ တွေ့ပြီးကတည်းက အခုအထိ မပြောင်းလဲတဲ့ခံစားချက်ကတော့ အားအင် ပဲ။ အမြဲ ကိုယ့်ဘေးနားရှိနေရင် အားအင်တခု ရနေသလိုပဲ။ စိတ်ကောက်မှာလဲ ကြောက်စရာမလိုဘူး။ ပြတ်မယ် ဘာညာ ဒရာမာတွေလဲ ယောင်လို့တောင် မတွေးဖူးဘူး။ တနေ့နေ့မှာ လက်ထပ်မယ်။ လောကအတွက် တတ်နိုင်သလောက် ကောင်းကျိုးတွေကို နှစ်ယောက် အတူတူ လုပ်ကြမယ် ဆိုတာမျိုး မတိုင်ပင်ထားပဲ လုပ်နေသလိုပဲ။ ဒီနေ့လဲ သူ(မ) အနားမှာ ရှိချိန် သာမန်လူလိုပဲ။ သူ(မ) လဲ မရှိရော လူက နှုန်းခွေသွားတာပဲ။ တနေကုန် သူ(မ) နဲ့ အတူတူ ရှိတဲ့အကြောင်းတွေ ပြန်တွေးရင်း အိပ်တော့မယ်။ အိပ်မက်ထဲမှာ လာနှောက်ယှက်ဦးမှာလဲ အသေချာပါပဲ။