Bondi Shooting ပြီးခဲ့တဲ့ တနင်္ဂနွေနေ့ (ဒီဇင်ဘာ ၁၄) ရက်နေ့က Australia – Bondi ကမ်းခြေမှာ သားအဖ နှစ်ယောက်ကနေ လူအုပ်ထဲကို ပစ်တာတွေ လုပ်တယ်။ အနည်းဆုံး လူ ၁၅ ယောက်လောက် သေဆုံးသွားခဲ့တယ်။ စဥ်းစားနေမိတာက ဒီသားအဖ ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က Jewish တွေကို လက်စားချေဖို့ ဖြစ်နိုင်တယ် ၊ ဒါမှမဟုတ် မွတ်စလင် (ဂါဇာ က လူတွေရဲ့) ခံစားရမှုကို တုန့်ပြန်တာ ဖြစ်မယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အပြစ်မဲ့တဲ့လူတွေ သေဆုံးသွားရတာကိုက တရားတဲ့ ၊ မှန်ကန်တဲ့ နည်းလမ်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ လက်နက်ကိုင် တိုက်ခိုက်မှုတိုင်းမှာ “တရားမျှတမှုကို ယူဆောင်မယ်” ဆိုတဲ့ အတွေးအခေါ် ရှိတယ်။ လက်စားချေလိုမှုကို စကားလုံးလှလှနဲ့ ဖုံးထားတဲ့ အတွေးအခေါ်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဆုံးသတ်မှာတော့ ထပ်ဆင့် မုန်းတီးခြင်းတွေ ၊ ဆင့်ပွား လက်စားချေလိုခြင်းတွေ ပဲ ထပ်ဖြစ်လာစေတယ်။ တကယ်တမ်းကျ ကိုယ်ချင်းစာတရား ဖြစ်လာရမှာ။ Bondi Beach မှာ အသက်ဆုံးရှုံးသွားရတဲ့လူတွေအတွက် ဝမ်းနည်းသလို Gaza မှာ အသက်ဆုံးရှုံးလိုက်ရတဲ့ လူပေါင်းများစွာအတွက်လဲ ဝမ်းနည်းရမယ်။ ထို့နည်းတူ Hamas ရဲ့ ကျူးကျော်တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် အသက်ဆုံးရှုံးသွားရသူတွေအတွက်လဲ အတူတူပဲ ဖြစ်ရမယ်။ လက်နက်ကိုင် ပရိပက္ခတိုင်းမှာ လက်နက်မဲ့သူတွေ ဓါးစာခံ ဖြစ်ရတာ ထုံးစံပဲ။ အဲဒါက အချိန်ကြာလာရင် လူတွေအတွက်က ရပ်တည်တဲ့ဘက် ဆိုတာ ပျောက်ပြီး အသက်ရှင်သန်လိုခြင်း ၊ ငြိမ်းချမ်းစွာနေလိုခြင်းတွေ လွှမ်းမိုးလာမှာပဲ။ ယူဂရိန်းလိုမျိုး တခြားနိုင်ငံ နဲ့ စစ်ဖြစ်နေရတဲ့အချိန်မှာတောင် တပ်ပြေးတွေ ၊ လာဘ်စားမှုတွေ ဖြစ်နေတာကို ကြည့်ရင် သိနိုင်တယ်။ မြန်မာ စစ်ပွဲ ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ် (ဒီဇင်ဘာ ၁၃ ရက်နေ့ ဖြစ်မယ်) မြန်မာစစ်တပ်ကနေ ရခိုင် မြောက်ဦးဆေးရုံကို ဗုံးကြဲလို့ လူပေါင်း ၃၀ ကျော် သေဆုံးရတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ပျောက်ဆုံးသွားတာက အဓိက လူမျိုးစုလက်နက်ကိုင် ဖြစ်တဲ့ ဗမာစစ်တပ်အပေါ် အခြားလူမျိုးစုတွေက အယုံအကြည် မရှိတော့တာပဲ။ အဲဒီ နောက်ဆက်တွဲ ဗမာလူမျိုး မှန်သမျှ (ဗမာ တော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်းတွေ အပါအဝင်) အပေါ် တိုင်းရင်းသားတွေရဲ့ ဆက်ဆံရေးက အယုံအကြည် အတော်နည်းမယ်။